Εκείνη την εποχή ένας μεγάλος δάσκαλος (sensei), o Αnko Itosu ζούσε στην πόλη Shuri.
Δια μέσου κοινού γνωστού ο Kenwa Mabuni 13 ετών τότε γνώρισε τον δάσκαλο Itosu, ο οποίος τον δέχθηκε σαν μαθητή του.
Ο Kenwa Mabuni έκανε καθημερινά προπονήσεις στην σχολή για 7 χρόνια με αποτέλεσμα να γίνει από τους καλύτερους στην τέχνη του Shuri-te.
Eκείνο τον καιρό οι δάσκαλοι δεν είχαν την δυνατότητα να έχουν ωραία dojo (αίθουσες διδασκαλίας) όπως έχουν σήμερα, ούτε το Karate ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές. Γι’ αυτό το λόγο αναγκαστικά η προπόνηση γινόταν σε σπίτια ή σε εξωτερικούς χώρους και τα προσωπικά dojo ήταν ελάχιστα.
Στην ηλικία των 20 ετών ο Kenwa Mabuni γνωρίστηκε με τον Chojun Miyagi, που τον σύστησε στον δάσκαλό του Κenryo Higaonna από την Naha, μία γειτονική πόλη στην Shuri. Έτσι ο Kenwa Mabuni βρέθηκε να μαθαίνει την τέχνη της περιοχής Naha το Naha-te.

Οι δύο τεχνοτροπίες το Shuri-te (γραμμικές κινήσεις) και το Naha-te (κυκλικές κινήσεις), αποτελέσαν την βάση για το σύστημα που δημιούργησε αργότερα ο Kenwa Mabuni. Aρχικά ονομάστηκε Hanko Ryu (μαλακό – σκληρό στυλ) και μεταγενέστερα Shito Ryu.
Τελειώνοντας το σχολείο και εκπληρώνοντας τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ο Kenwa Mabuni, έγινε αστυνομικός.
Συνέχισε να αναπτύσσει το Budo του (πολεμικές τέχνες) συμπεριλαμβανομένου του Judo Kempo, κάνοντας την πιο σκληρή προπόνηση από όλους. Σαν αστυνομικός οι πολλές εμπειρίες που είχε συνετέλεσαν στην εξέλιξή του στο Karate.
Τα συχνά ταξίδια του έδωσαν πολλές ευκαιρίες να μάθει διαφορετικά είδη Budo, μελετώντας πολλές τεχνοτροπίες από μεγάλους δασκάλους, μαθαίνοντας μυστικά της τέχνης τους.
Ανάμεσα σε αυτές εκπαιδεύτηκε στο Ryu-kyu Kobudo, με τον δάσκαλο Aragaki, στο Sai-jutsu με τον δάσκαλο Shinachi, στο Bo-jutsu με τον δάσκαλο Sueshi καθώς επίσης και στα Kata του Λευκού Γερανού με τον δάσκαλο Gokenki (Wu Xian Gui).
Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι το Shito ryu Karate do, συνδυάζει μια ποικιλία μαχητικών συστημάτων της Okinawa συμπεριλαμβανομένων των: Shuri-te, Naha-te και Kobudo (όπλα).
Στις αρχές του 20ου αιώνα, το σύγχρονο Kumite δεν συμπεριλαμβανόταν στην εκπαίδευση των μαθητών. Η προπόνηση στο Kumite γινόταν σε εξωτερικούς χώρους και την νύχτα. Επειδή εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν φώτα στους δρόμους, όταν νύχτωνε οι εξασκούμενοι χρησιμοποιούσαν φανάρια για να φωτίζουν την περιοχή.
Το 1910 το Karate εισήχθη σαν μάθημα στα σχολεία της Okinawa, γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα την επίσημη αναγνώρισή του.
Το 1918 με την γέννηση του πρώτου γιού του Kenei Mabuni και σε ηλικία 29 ετών ίδρυσε μία σχολή Karate μέσα στο σπίτι του όπου προπονούνταν μεταξύ άλλων οι: Gichin Funakoshi, Chojο Oshiro, Chosin Chibana, με επικεφαλής δασκάλους τον ίδιο τον Kenwa Mabuni και τον Chojun Miyagi.
Εκτός αυτού, την ίδια χρονιά είχε την τιμή να παρουσιάσει το Karate Do στο “Okinawa Middle School”, παρουσία του Πρίγκιπα Kuni και Κacho.
Αυτή την περίοδο οι δάσκαλοι επικεντρώθηκαν στη φυσική κατάρτιση (σκλήρυνση των άκρων με Μakiwara και σακιά άμμου) καθώς και στο να διδάξουν τις τεχνικές απόψεις του Karate με την εξάσκηση στο Kumite.
Στην εκπαίδευση των Kata οι εκτελέσεις του κάθε δασκάλου περιείχαν εξατομικευμένες τεχνικές που τον χαρακτήριζαν. Πολλά από τα Kata που εκτελούμε στις μέρες μας έχουν ονόματα από διάφορους δασκάλους ή από τα μέρη που προέρχονταν, όπως το “Matsumura no Passai”, το “Chatanyara no Kusanku” κλπ. Όπως υποστήριζε ο δάσκαλος Kenwa Mabuni ο μαθητής που αγνοεί τα Kata και ασκεί μόνο το Kumite, δεν θα προχωρήσει ποτέ στο Karate Do και ποτέ δεν θα κατανοήσει την τέχνη.
Αυτή η αντίληψη τον έκανε μοναδικό και γι’ αυτό τον λόγο, του δόθηκε από τους ειδικούς των πολεμικών τεχνών της εποχής ο τίτλος “Μabuni ο τεχνίτης”, για να επιβεβαιώσει την θέση του ως του μεγαλύτερου ειδικού στον τομέα των kata.
Το 1924, ο Kenwa Mabuni έγινε προπονητής του Karate Do, σε δύο σχολεία και είχε την τιμή να παρουσιάσει την τέχνη στον Πρίγκιπα Τitibu, ενώ την επόμενη χρονιά μαζί με άλλους δασκάλους οργάνωσαν το “Okinawan Karate-Do Club”.

Το 1927 είναι μία σημαντική χρονιά γιατί ο Jigoro Kano, ο επικεφαλής δάσκαλος του Kodokan (Judo) ήρθε στην Οkinawa και ο Kenwa Mabuni με τον Chojun Miyagi του παρουσίασαν τις τεχνικές του Κarate Do. Ο sensei Kano τις επευφήμησε και χαρακτήρισε το Karate ως το ιδανικό Budo για “ελεύθερη επίθεση και ελεύθερη άμυνα”, λέγοντάς τους ότι θα έπρεπε να μαθευτεί σε ολόκληρη την Ιαπωνία.
Παρακινημένος από τα λόγια του δασκάλου Kano, o Κenwa Mabuni το 1928 μετακόμισε με την οικογένειά του στην Οσάκα της Ιαπωνίας και άρχισε την ανάπτυξη και την προώθηση του Karate Do. Λόγω έλλειψης κρατικών σχολών Karate, αναγκάστηκε να διδάσκει σε βουδιστικούς ναούς και στις εγκαταστάσεις της αστυνομίας περνώντας έτσι μία δύσκολη περίοδο.
Η απήχηση του κόσμου στην τέχνη του Karate δεν ήταν θετική στην αρχή, καθώς τα Kata δεν ήταν αποδεκτά και τα χαρακτήριζαν ως “ο χορός των χεριών”.
Ο Kenwa Mabuni προσπάθησε με οποιοδήποτε τρόπο να πείσει το κοινό για την αξία του Karate, κάνοντας ακόμη και σπασίματα τούβλων, σανίδων καθώς και μπουκαλιών μπύρας, που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές την εποχή εκείνη, ενώ παράλληλα είχε να αντιμετωπίσει και το μεγάλο πρόβλημα από την ιεραρχία της αστυνομίας για τον τραυματισμό αρκετών κακοποιών κατά την διάρκεια της σύλληψής τους, λόγω των τεχνικών του Karate που είχαν διδαχθεί και εφάρμοζαν οι αστυνομικοί.

Παρ’ όλες τις αντιξοότητες ο sensei Mabuni δεν εγκατέλειψε τις προσπάθειές του και για να βοηθήσει θετικά το προφίλ του Karate Do, εκδίδει ένα βιβλίο με τίτλο “H μελέτη του Seipai”, ενώ παράλληλα πραγματοποιεί αμέτρητες επιδείξεις σε δημόσιες εκδηλώσεις.
Επινόησε το Kata “Aoyagi” ειδικά για τις γυναίκες ώστε να τις προσελκύσει στο Karate, συνεχίζοντας επίσης την εκπαίδευσή του και την πρόοδό του στο Kobudo.
Τον Μάρτιο του 1939 o Κenwa Mabuni κατοχύρωσε επίσημα το στυλ Καράτε Shito Ryu, στην οργάνωση “Dai Nippon Butoku Kai”, που κυβερνούσε τον χώρο των πολεμικών τεχνών στην Ιαπωνία εκείνη την εποχή και του απονεμήθηκε ο βαθμός του “grandmaster of Karate” (Karate jutsu renshi).
Τον Ιούλιο του 1939, oι τιτάνιες προσπάθειες των προηγούμενων χρόνων του Κenwa Mabuni για την προώθηση του Κarate, τελικά απέδωσαν καρπούς και σαν αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία οργάνωσης με το όνομα “Dai Nihon Karate-Do Kai” που αργότερα μετονομάστηκε σε “Nihon Karate-Do Kai” και προηγήθηκε του σημερινού Shito-Kai. Πολλά από τα συμμετέχοντα μέλη της οργάνωσης ήταν απευθείας μαθητές του Κenwa Mabuni. Σήμερα σχηματίζουν τον πυρήνα του Shito-Kai στην “Japanese Karate-Do Federation” και συνεχίζουν να μεταδίδουν την πολεμική τέχνη του Kenwa Mabuni στους μαθητές τους.
O δάσκαλος Kenwa Mabuni θέλοντας να τιμήσει τους δύο βασικούς δασκάλους του, ονόμασε την τέχνη του Shito Ryu, που είναι συνδυασμός από τα πρώτα ιδεογράμματα των ονομάτων τους. Το “Shi” προέρχεται από την Ιαπωνική προσφώνηση Ito (του δασκάλου Itosu ) και το “To” από την Ιαπωνική προσφώνηση Higa (του δασκάλου Higaonna ). To “Ryu” σημαίνει σχολή.

Τον Μάρτιο του 1939 o Κenwa Mabuni κατοχύρωσε επίσημα το στυλ Καράτε Shito Ryu, στην οργάνωση “Dai Nippon Butoku Kai”, που κυβερνούσε τον χώρο των πολεμικών τεχνών στην Ιαπωνία εκείνη την εποχή.
Το Shito Ryu Karate Do αποτελεί την καλύτερη σύνδεση με την παράδοση αφού διατηρεί αμετάβλητα τα στοιχεία των δύο κυρίαρχων σχολών της Okinawa, Shuri-te και Naha-te. Είναι το σύστημα με τα περισσότερα Kata και ένα από τα τέσσερα μεγάλα και αναγνωρισμένα στυλ από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Καράτε.
Ο Κenwa Mabuni είναι ο πρώτος δάσκαλος Karate που εισήγαγε την έννοια των Bunkai Kumite και των Hokei Kumite, καθώς και ο πρώτος που χρησιμοποίησε προστατευτικό εξοπλισμό (γάντια, θώρακα, κάσκα κλπ.) στο Kumite.
Ο Master Kenwa Mabuni, άφησε την τελευταία του πνοή στις 23 Μαΐου 1952. Ήταν ένας άντρας με ανώτερο χαρακτήρα. Ήταν γενναιόδωρος, πολύ κοινωνικός και δημοφιλής , χωρίς εγωισμό και απληστία. Δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για τα υλικά αγαθά. Για το μόνο που ένιωθε ισχυρό πάθος ήταν το budo.
Η εξάσκηση γίνεται κυρίως με την εκτέλεση των “Kata” τα οποία χωρίζονται στα παραδοσιακά κατά τα οποία διδάχτηκε ο Mabuni από τους δασκάλους του και στα κατά που δημιούργησε ο ίδιος. Τα Κάτα προέρχονται από τις σχολές τόσο της Naha (Naha te) όσο και από της Shuri (Shuri te) και Tomari (Tomari te). Έμφαση δίνεται στην εκμάθηση των τεχνικών των κατά (αναλύσεις) αλλά και στην καλαισθησία των τεχνικών με απώτερο σκοπό την πνευματική καλλιέργεια.
Το Shito Ryu Karate do έχει τον μεγαλύτερο αριθμό Κάτα από οποιοδήποτε άλλο στυλ karate do.
Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένα από αυτά με την ερμηνεία τους σε ελεύθερη μετάφραση
ΚΑΤΑ
Τα Κάτα του shito ryu (κατά δάσκαλο), είναι τα εξής:
Itosu
pinan (heian) shodan
pinan (heian) nidan
pinan (heian) sandan
pinan (heian) yondan
pinan (heian) godan
Bassai Dai
Bassai Sho
Chintei
Chinto
Gojushiho
Jiin
Jion
Jitte
Kosokun Dai
Kosokun Sho
Shiho Kosokun
Naifanchin Shodan
Naifanchin Nidan
Naifanchin Sandan
Rohai Shodan
Rohai Nidan
Rohai Sandan
Wansu
Higashionna
Kururunfa
Saifa
Sanchin
Tensho
Sanseru
Seienchin
Seipai
Seisan
Shisochin
Superimpei
Aragaki
Niseishi
Sochin
Unshu
Tomari no Wansu
Tomari no Bassai
Go Ken ki
Hakucho
Nipaipo
Papporen
Chatan Yara
Kusanku
Matsumura
Matsumura no Bassai
Matsumura no Seisan
Matsumura no Rohai
Mabuni
Aoyagi
Juroku
Miyojo
Shinpa
Matsukaze
Shinsei
Shinsei Ni
Τα Κάτα (όρος που σημαίνει φόρμες) είναι σειρά προδιαγεγραμμένων τεχνικών των πολεμικών τεχνών, που εκτελούνται με προκαθορισμένο τρόπο.
Τα Κάτα χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες:
Στα Κάτα που εκτελούνται δίχως δεύτερο άτομο για αντίπαλο.
Στα Κάτα που εκτελούνται με την βοήθεια δευτέρου ατόμου.
Σημαντικό στοιχείο των Κάτα είναι η απαίτηση πνευματικής συγκέντρωσης από τον ασκούμενο σε αυτά, ώστε να εκτελεστούν με αποδοτικό τρόπο. Μερικά από τα κύρια σημεία που πρέπει να προσέξει ο ασκούμενος στα Κάτα , είναι η ακριβής απόδοση των διαφόρων λεπτομερειών, όπως η αυξομείωση της ταχύτητας και δύναμης στις διάφορες κινήσεις, το ποσό της ευλυγισίας που απαιτεί η κάθε τεχνική αλλά κυρίως η σωστή αναπνοή.
Η άσκηση στα Κάτα έχει πολλά οφέλη για τον ασκούμενο σε αυτά.
Μέσω των Κάτα , ο ασκούμενος μαθαίνει τεχνικές αυτοάμυνας με ασφάλεια.
Είναι ένας άριστος τρόπος εκγύμνασης σώματος και μυαλού.
Επίσης βελτιώνει σημαντικά τα αντανακλαστικά του ασκούμενου, την αντίληψη του για τον χώρο που τον περιβάλλει και επίσης βελτιώνει τον έλεγχο του σώματος.

Έννοιες των Κάτα
Annan – Κάτι που έρχεται από το Νότο.
Annanko – Το φως που έρχεται από το Νότο.
Aoyagi – Πράσινη φύση.
Bassai Dai - Διαπερνώντας την θύελλα.
Bassai Sho – Διαπερνώντας την θύελλα. (Το μικρό Bassai)
Chintou – Πολεμώντας Ανατολικά ή “εκεί που βγαίνει ο ήλιος”.
Chatanyara Kusanku – Όνομα προερχόμενο από την δυναστεία των Ming.
Gojushiho – 54 βήματα.
Heiku – Μαύρος τίγρης.
Jiin – Δάπεδο ναού.
Jion – Ο ήχος του ναού ή ο ναός της αγάπης και της καλοσύνης.
Jitte – 10 χέρια ή τα χέρια του ναού.
Juroku – Δέκα έξι.
Kosokun Dai – ‘Ονομα προερχόμενο από την δυναστεία των Ming.
Kosokun Sho – Ομοίως με το παραπάνω. (Το μικρότερο kosokun)
Kururunfa – Δεκαεπτά ή σε “επαφή με το έδαφος” .
Matsumura Bassai – Το bassai του δασκάλου Matsumura.
Matsumura Seisan – Το seisan του δασκάλου Matsumura.
Matsumura Rohai – Το Rohai του δασκάλου Matsumura.
Matsukaze – Τα κλαδιά ενός πεύκου που λυγίζουν απ’ τον άνεμο.
Naifanchin Shodan – Πλευρική μάχη.
Naifanchin Nidan – Όπως το παραπάνω, το δεύτερο κατά.
Naifanchin Sandan – Όπως το παραπάνω, το τρίτο κατά.
Nipaipo – Είκοσι οχτώ βήματα.
Pinan ή Heian που σημαίνει: Ειρηνικό μυαλό, ήρεμη σκέψη.
Pinnan Shodan (το πρώτο)
Pinan nidan (το δεύτερο)
Pinan sandan (το τρίτο)
Pinan yondan (το τέταρτο)
Pinan godan (το πέμπτο)
Paiku – Άσπρος τίγρης.
Pachu – Μεταφορικά: Ο “κυκλικός” χορός του Δράκου.
Papporen – Οκτώ βήματα σε μία στιγμή.
Rohai – Ο λευκός γερανός.
Shiho Kosokun – Οι τέσσερις κατευθύνσεις του Kosokun.
Saifa – Ο τελικός στόχος.
Sanchin – Τρεις μάχες.
Sanseiru – Τριάντα έξι χέρια.
Seienchin – Ηρεμία μέσα στην καταιγίδα.
Seipai – Δεκαοχτώ χέρια.
Seisan – Δεκατρία χέρια.
Shisochin – Μάχη τεσσάρων πιθήκων.
Suparinpei – Εκατό χέρια, εκατό βήματα.
Sochin – Μαχητές της ειρήνης – Το μεγάλο βραβείο.
Shinpa – Νέο σημείο κρούσης.
Tomari Bassai – Το “Bassai” της τεχνοτροπίας “Tomari”.
Tensho – Κυκλικές κινήσεις.
Unshu – Χέρια που βγαίνουν απ’ τα σύννεφα.
Wanshu – Το όνομα των Κινεζικών “διαπιστευτηρίων”.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΨΑΛΗΣ